POËZIE | 2023
 
Twee nieuwe gedichten - Geen probleem en Zakelijke relatie - zijn gepubliceerd in het onlangs verschenen nummer van Vlaams literair tijdschrift Kluger Hans #44 Blur. 

 
POËZIE | 2023
 
Een publicatie van vier nieuwe gedichten en beelden van mijn hand: Transplantaties. Gepubliceerd op DIG (De Internet Gids) in het nieuwe dossier Cringe, samengesteld door Lars Meijer en Liene Schipper.

In deze poëzie verbeeld ik een reis door de duistere gangen van het internet, naar aanleiding van onderzoek naar back rooms, horror/goth core aesthetics, en games.

 
POËZIE | 2022

Online literair tijdschrift Samplekanon (redactie Frank Keizer en Maarten van der Graaff) publiceerde twee van mijn gedichten: Westfield Forum en Aan de rand van het plein is een revolutie in skincare uitgebroken. Lees ze hier.

Beide gedichten kwamen tot stand in het kader van een residentieproject van het Vlaams-Nederlands Huis deBuren in samenwerking met de stichting Biermans-Lapôtre.

 
POËZIEVOORDRACHT & PANELGESPREK | 2022
 
Op 26 april 2022 nam ik deel aan de tweede aflevering van Spelbrekers: Wie maakt jouw keuze? georganiseerd door deBuren in Brussel. Gemodereerd door Fiep van Bodegom.

Hoogleraar persuasieve en marketingcommunicatie Tim Smits en filosoof Miriam Rasch (Autonomie. Een zelfhulpgids) bespraken autonomie in tijden van influencers, alomtegenwoordige reclame en overheidsmarketeers.

Ik leverde een artistieke bijdrage in de vorm van een poëzievoordracht en nam deel aan het panelgesprek.

"Volgt u de voetstappen om uit te komen bij de beste keuzes, voor u geselecteerd. U bevindt zich nu voor de collectie anti-stress-artikelen. Links van u ligt een lachende peer, rechts een siliconen borst."

 
REDACTIE | 2022
 
Sinds december ben ik gastredacteur van DIG (De Internet Gids). Samen met Lucie Fortuin, Asha Karami, Esma Moukhtar, Grâce Ndjako, Fabienne Rachmadiev, Frances Welling, Lars Meijer en mede-gastredacteur Liene Schipper.

 
POËZIE | 2021

In het kader van het thema '(On)gezien werk’, vroeg deBuren de schrijfresidenten van 2021 om een stem te geven aan een artefact uit de collectie van het Rijksmuseum. Ik schreef een prozagedicht over een 19e-eeuwse mosterdpot die aangeboden wordt door een knielende vrouw.

Deze onderdanige houding werd mijn startpunt voor een prozagedicht. Een muur aan personeel stelt zich steeds opstandiger op naar haar baas, en voegt zich uiteindelijk bij een carnavaleske opstand van het volk. Voor dat laatste liet ik me inspireren door het schilderij De intocht van Jezus te Brussel in 1889, van James Ensor.

Tot uw dienst werd ook naar het Engels vertaald. Op 30 oktober 2021 droeg ik mijn tekst voor op de Nacht van de Geschiedenis in het Rijksmuseum.


Tot uw dienst

Met uw instemming zetten wij dit voor u neer. Onze kruinen treden u tegemoet en wij wensen u een heilzaam, smaakvol avondmaal. Wij maken een buiging naar het servies dat wij vanochtend lieten glanzen.

U geeft geen kik, wanneer onze armen langs u glijden terwijl wij de tafel met schalen bedekken. Tot uw dienst. Het is geen moeite.

Wij staan achter u. Van tussen de zuilen en palmen langs de rand van deze eetzaal staan wij u bij. Wij krommen graag onze rug voor uw gerief.

Vandaag wilde u iets scherps bij uw vis en wij regelden dat voor u. Geen enkel probleem. Staat u ons toe een toef op de schubbenhuid aan te brengen van dit markante, goudgele condiment.

(...)

Met uw welbevinden kruipen wij nu achterwaarts de eetzaal uit, knikken wij onze hoofden naar u en laten u en uw met slechts kleerscheuren bedekte lijf achter. U rolt de grond op en uw gezicht is nat.

Wij hopen dat het u niet te zeer stoort dat wij ons buiten bij de hossende, bonte menigte voegen. Dat wij de uniformen van ons afwerpen en ons in een andere vermomming hijsen. Het harmonieuze harpgeluid van de engelen maakt plaats voor trompetgeschal.

Gejoel. Een vrouw van vijf meter hoog steekt haar tong uit en draait in de rondte. Staat u ons toe te lachen. Een niet te stuiten papierlawine bedekt onze grijnzen.

Wij hebben een laatste knieling voor u in petto, mijnheer. Kijkt u door het raam? Dan zult u ons opgetuigd als krabben door de straten zien krioelen. Nog even en we verdwijnen met pompons om onze ledematen de mensenzee in. Wij hebben scharen aan onze handen en zwermen zo om gerechtsgebouw, bank, politiebureau.

 
ONDERZOEK &POËZIEVOORDRACHT | 2021

In juli 2021 ging ik op schrijfresidentie in Parijs met Vlaams-Nederlands literair huis deBuren, samen met 17 andere schrijvers. Foto © Sanne De Wilde & deBuren.

Op 23 oktober 2021 droegen we ons werk voor in De Markten, Brussel. 

 
POËZIE | 2021

Mijn gedicht 'Uw naam is Koper' is gepubliceerd in het juli 2021 nummer van literair tijdschrift Deus Ex Machina, en op de site van Vlaams-Nederlands huis deBuren.

 
POËZIE | 2019

Vlaams tijdschrift nY (#38) publiceerde 7 van mijn gedichten, waaronder De barbecue:

De barbecue

Lapis labia zei de man

terwijl hij naar haar ketting wees

en kauwde op zijn vlees

Er was genoeg humus

en gegrilde groenten lagen op borden verspreid over de lange tafel

Ik vergat waar hij vandaan kwam, deze man

maar een andere gast vertelde me dat hij goed kon dansen

Bij ieder bord lag een bloem en we scheurden muntbladeren van hun takken

Als garnering

Tellend op mijn vingers met hoevelen we waren

Fluisterde hij

gang     bang en

aan het andere eind van de tuin siste de grill

Ik kon de gezichten van mijn vrienden zien, en ook hun haar

Wiegend in de avondatmosfeer

Blikken verwikkeld

In stilte sneed de man door een tweede stuk vlees

We gebruikten echte borden

De appelboom, in het donker, liet fruit vallen op het gras

tijdens de discussie over

hoe geld te verdienen

Ik kan hem van alle hoogten gooien

en hij zal niet kapotgaan, zei de man

Toen zijn telefoon uit zijn grote handen glipte

Een glas water in

 
RESEARCH | 2020

MA thesis The Affective Material Archive
on the experimental books Nox by Anne Carson and Dictee by Theresa Hak Kyung Cha, Vrije Universiteit Amsterdam. I researched the topics of life writing, materiality, affect, memory vs. history, embodiment vs. disembodiment. PDF on request.

 
KUNSTKRITIEK | 2019

Briefwisseling met schrijver en kunstenaar Miek Zwamborn over mijn residentie in Kunsthuis SYB en haar project Knockvologan Studies, Schotland. Te lezen in Metropolis M no.4-2019.

 
POETRY | 2018/2019

Poem '?!'
as part of Charlott Weise's exhibition Take Me Away ('Leva-me para longe') in the shop A Maior, Viseu (Portugal); a shop which sells "everything for your home, except food." Photos and concept by Bruno Zhu.

 
POËZIE | 2019

Voordracht serie gedichten 'Gebitje' (mei 2019)
als onderdeel van het 3-daagse programma Elaboratory van collectief buren. Kunstencentrum Vooruit, Gent.

 
VISUAL ARTS | 2018

Group show (6 - 9 September 2018)
at the 2nd Triennial of Beetsterzwaag - ALMENDE
with Minne Kersten, Marlena von Wedel, Charlott Weise.
Organised by Kunsthuis SYB and curated by Julia Geerlings and Niekolaas Johannes Lekkerkerk.

I exhibited two clay stones with an inscription of lines of Wisława Szymborska's poem "Conversation with a Stone": "I knock at the stone's front door" and "'I don't have a door,' says the stone."
The final picture (4) shows the presentation of the vlog I made during our residency at Kunsthuis SYB.

 
POËZIE | 2018

Prozagedicht 'Centrifug.'
gepubliceerd op de Internet Gids no.4.

"Ik laat me vouwen in het schuimende water. Buig me."

 
RESEARCH | 2018

Residency Kunsthuis SYB - NOTES OF THE RECEPTIONIST 
(8 June - 22 July 2018)
With Minne Kersten, Marlena von Wedel, Charlott Weise.

“(Female writing is) a practice of the greatest passivity.
At once a vacation and a technique.
This mode of passivity is our way – really an active way –
of getting to know things by letting ourselves be known by them.” 

- Hélène Cixous

 
PROSE / PERFORMANCE | 2017

Prose text 'Inwards'
performed at NEVERNEVERLAND.
The performance opened the exhibition The Burrow, initiated by Minne Kersten and Jorik Amit Galama.

"There you are - in between the safe walls of your home. The candles on the table are lit and the curtains keep the hard winter out. A bouquet of flowers someone gave you last week is standing there, still. The pollen shaking out of the stiff petals when you walk by, as thin and crooked as the floor is. Your throat sore, the oesophagus inflated like an airbag; as if guarding the body for the food you are about to swallow. Pain? Yes, you are in pain. Your ankle is swollen too and you drag it behind you when you walk from the bed towards the kitchen countertop to peel a clementine. Juice, squirting in your eye - yes: pain. But you do not have to be elsewhere - no one is expecting you."

 
KUNSTKRITIEK | 2017

Voor nr.2-2017 van Metropolis M schreef ik het artikel 'Tune In' over internetradio en podcasts in de kunst. Deel 2 is hier te lezen.

 
PROSE | 2017

Short story 'Overlooking'
I was invited by visual artist Carina Erdmann to pick an object from auction house De Zwaan (Amsterdam) and reflect on it by creating a story. The starting point was to write from 'the memories of the object'. I picked these snow goggles, which originate from Greenland.
 
The publication House of Stories was presented in March 2017 in auction house De Zwaan. Other authors partaking in this project were: Carina Erdmann, Sarah Arnolds, Maurits de Bruijn, Revka Bijl, Caren Beilin, David Bernstein, Nicolina Eklund, Alexandra Karpilovski, Olga Terre, Daniel Vorthuys, Garrett Nelso. Publication for sale at Motto Distribution.

 
KUNSTKRITIEK / PROZA | 2017

Verslag 'Elementen van een apocalyps of evolutie' over Müge Yilmaz' residentie The Concrete: The Mountain in Kunsthuis SYB.


KUNSTKRITIEK | 2016

Recensie over Dunja Herzogs tentoonstelling 'The Word for World is Forest', 1646 Den Haag. Gepubliceerd op Metropolis M.com

"In 1646 is een jungle vol mystieke energieën te zien. Dunja Herzog heeft een fascinatie voor de zintuiglijke kracht in de sculpturen van kunstenaar en priester Susanne Wenger. The Word for World is Forest maakt onderdeel uit van het meerjarige programma Attempts to Read the World (Differently) van Stroom, waarvoor 1646 en Stroom een eenmalige samenwerking aangaan."

 
PROSE | 2016

"Forms of Junk Space: Creation always brings along its parasites
 
1.     With designing his sky scraper (restaurants below, offices on top), the architect didn’t intend to generate streams of air around his building. Streams that make bikers clutch their steering wheel, when they turn the corner. Streams that make skirts blow up in summer. He didn’t foresee how people press their backs to his walls, when it rains. Because a perfect angle of dryness arose.
 
2.     When we were born we dragged a shadow with us. It lingers in each shape and state we find ourselves in, as a silent witness: when we drive our cars, when we’re toddlers, in our role as sister, when we’re celebrating. Did you ever notice (acknowledge?) your shadow when you were crying?
 
3.     The emptiness after using a product (cans, plastic bottles, cups, a backyard pool in winter). Maybe we are only capable of connecting memories to objects we have to fill instead of finish: chairs, shoes, closets."
 
- text accompanying exhibition Junk Space with work by Minne Kersten, Helena Aðalsteinsdóttir and Ásgerður Birna Björnsdóttir. On show at 17 and 18 December 2016.

 
KUNSTKRITIEK | 2016

Ik was radioreporter voor A Festival of Project Spaces, Kunstvlaai. De opname werd uitgezonden door online radioplatform Ja Ja Ja Nee Nee Nee.

 
PROZA | 2016

Kort verhaal en voordracht 'De terugreis' 
Geschreven en voordragen op uitnodiging van curator Alexandra Landré voor Kunstvereniging Diepenheim, in het kader van de zomertentoonstelling Wishful Thinking.

 
KUNSTKRITIEK | 2016

Recensie 'Buitengesloten tijd'
over de tentoonstelling Inflected Objects in De Hallen, Haarlem, gecureerd door Melanie Bühler. Gepubliceerd door Metropolis M.

 
KUNSTKRITIEK | 2016

Recensie 'Samenzweren'
over de tentoonstelling Come Closer in de Oude Kerk, Amsterdam. Gepubliceerd door Metropolis M.

 
KUNSTKRITIEK / PROZA | 2015

Ik schreef een verslag van de wadlooptocht No Solid Ground, georganiseerd door beeldend kunstenaars en Yeb Wiersma en schrijver Miek Zwamborn:

"In korte broeken tillen wij onze benen op. Zeeklei blijft kleven aan onze benen, vanaf de voeten tot aan de kuiten. Ik hoor niemand praten, de wind op het wad heeft ruim baan en zwiept langs alle oren.

Nergens eerder zo’n gelijke verdeling van lucht en grond gezien, en ik merk hoe mijn lichaam zich hierop instelt: het hoofd denkt niet meer maar zweeft – de lucht drukt de gedachten neer – en de voeten willen alleen maar ploegen. Vooruit, het vergezicht vraagt erom bereikt te worden, de leegte wacht om ingevuld te worden door onze lijven."

 
KUNSTKRITIEK | 2016

Recensie 'Heart of a Dog' (2016)
over de film van Laurie Anderson.
Gepubliceerd door Metropolis M.

 
PROZA | 2014

Voor mijn BA afstudeerproject aan de Gerrit Rietveld Academie, Beeld & Taal, schreef ik een verhalenbundel, en bracht deze in eigen beheer uit. Een kort citaat:

"Wat ze wilde, is dat er geen vrachtwagens zouden rijden die de stilte van de nacht overstemmen. Dat iedereen het antwoord zou weten op één vraag, zodat niemand overbodig is. Dat ze aan zee zou wonen en haar leven bij elkaar kon jutten op het strand."

 
KUNSTKRITIEK / PROZA | 2015

Beeldend kunstenaars Laura Wiedijk en Toon Fibbe onderzochten voor hun werk Grinning Machines and a Closemouthed Growl, Kunsthuis SYB, de internetsubcultuur van de 'Otherkins', een groep jongeren die zich geen mens voelt, maar wolf, elf of vampier. In reactie op hun werk schreef ik een verhaal over een tiener die zich in het lichaam van een vos:

"En toen kreeg ik dromen. Een kronkelende weg liep ik af, in de struiken lichtten ogen op. Wanneer ik achterom keek, liep er een horde dieren achter me aan. Vossen, beren, lynxen, maar ook wezens daar tussenin en soorten waarvan ik het bestaan niet kende. Ik stak mijn hand uit en aaide ze. Een vos trok haar vacht uit, alsof het een jas was en gaf hem aan mij. Hij voelde warm en omsloot mijn huid."

 
RESEARCH | 2014

Bachelorscriptie 'Verschuiving van werkelijkheden'
Gerrit Rietveld Academie, Beeld en Taal

"Wat definieert een werkelijkheid? Een aaneenschakeling van regels waarbinnen de dingen een betekenis krijgen, gezien vanuit een bepaald standpunt. Een werkelijkheid is slechts te benoemen als werkelijkheid, wanneer hij contrasteert met een andere. Zonder dit contrast lijkt de werkelijkheid haast afwezig, omdat hij niet aan te wijzen is."

  
POETRY / PERFORMANCE | 2013

Short text
part of my work Rituals,
performed at the Cobra Museum, Amstelveen (2013)

 
PROZA | 2011

Kort verhaal 'Buurjongens' (2011)
gepubliceerd op site literair tijdschrift De Tirade

Gemaakt met Berta.me

Anne Marijn Voorhorst © 2023